Aankomst en campus ontdekkingstocht

Gisteravond ben ik aangekomen in Johannesburg waar ik opgepikt werd door de meest leuke driver ever.

Toen ik wilde helpen met de koffers inruimen zei hij: "Chill Sammie Chill".
En dat werd meteen de leiddraad van ons gesprek. Elke keer als ik weer met veel enthousiasme iets vroeg vertelde hij met veel plezier over zijn land. Maar zodra het ging over hoe ik zaken moest regelen of waar ik op moest letten zij hij weer: "Chill Sammie Chill" komt goed. En dan gaf hij tips of advies. Maar altijd chillen (en gezond verstand gebruiken) zei hij!

De driver vertelde dat hij geboren was in Kaapstad maar inmiddels al weer een lange tijd in Johannesburg woonde.

Kaapstad was prachtig, vertelde hij, maar helaas is er op het moment veel criminaliteit. Johannesburg was veel veiliger, zei hij. Hoewel ook hier bepaalde gebieden minder veilig zijn. Toch vertelde hij er meteen achteraan dat het niet zo onveilig is als de meeste mensen (van buitenaf) schetste. Hij zei: als ik de verhalen van toeristen moet geloven dan zouden we nu over de lichamen rijden zo veel mensen als hier volgens hun vermoord worden. Daar klopt niks van zei hij. De criminaliteit gaat 99% over diefstal. Je moet gewoon heel voorzichtig zijn met je spullen en er zeker niet mee te koop lopen in de 'onveilige' gebieden.

Hij vertelde dat de meeste Amerikanen bijvoorbeeld een rol spelen in de instandhouding van dat onveiligheidsbeeld. Die laten hun koffers (wanneer ze aangekomen zijn op het vliegveld) even zo'n 5 min onbeheerd achter, om naar het toilet te gaan bijvoorbeeld, en komen dan verbaasd terug met 'help mijn spullen zijn gestolen'. Ja, zei de driver, logisch! Dat moet je hier ook gewoon niet doen! Maar vervolgens wel allemaal negatieve verhalen verspreiden.

Daarmee niet gezegd dat het dus gewoon veilig is maar meer dat de toeristen er zelf ook bij zijn en dus invloed hebben op de grootte van de kans dat er ook echt daadwerkelijk iets gestolen wordt.

Ik vond het in ieder geval interessant om zijn perspectief hierover te horen en kon best begrijpen dat hier vast een kern van waarheid in zit.

Daarna begonnen we Nederlands en Afrikaans tegen elkaar te praten. Hij uiteraard Afrikaans en ik Nederlands.
We begrepen elkaar best goed hoewel we wel veel hebben kunnen lachen om elkaars uitspraken af en toe.

Na deze gezellige rit van 20 min waren we aangekomen bij het International House op de campus van Wits University.
De man achter de balie vroeg om mijn naam en kwam toen met 2 enveloppen aanzetten, eentje met: Sammie (Female) en eentje met: Sammee Amed.
We zijn maar voor de eerste gegaan!

Toen we de kamer FD07 hadden gevonden en ik mijn sleutel in het deurgat probeerde te steken, deed een hele vriendelijke Chinese jongen de deur open.
Hij keek enigszins verbaasd en vroeg me wat ik wilde? Ik vertelde dat ik een envelop had gekregen met zijn kamer nummer en dat ze mij verteld hadden dat die kamer bestemd zou zijn voor mij. Maar aangezien de Chinese jongen er nog 2 jaar zou verblijven leek hier iets mis te zijn gegaan. Lichte paniek sloeg toe!

Maar ik dacht meteen aan de driver:Chill Sammie Chill! Dus ik ging terug naar de man bij de receptie en vroeg hem om de andere envelop. Hij wilde deze eerst niet afgeven maar gezien het tijdstip (rond 11:30 uur) besefte hij zich ook dat ik in ieder geval vanacht snel een slaapplek nodig zou hebben. Waarop hij mij de sleutel gaf uit de andere envelop en die paste gelukkig wel op een kamer die leeg stond.

Hij zei dat we morgen wel zouden kijken of ik moest verhuizen of niet. Echter heb ik nog van niemand gehoord dat ik moet verhuizen en heb ik zojuist mijn koelkast ontvangen dus ik neem aan dat zij ook hebben gedacht: chill en neem maar gewoon die kamer.

Nu zit ik dus hier in mijn kamer deze ervaringen uit te schrijven. Met nog steeds een beetje twijfels over of ik nou wel of niet al moet beginnen met het uitpakken van mijn koffers en het opleuken en inrichten van mijn kamer.
Want zonder 'opleuking' is het hier maar een dooie boel hoor.

Gelukkig heb ik al wat kleine dingetjes neer kunnen zetten die de kamer meteen wat huiselijker aan laten voelen.

Vandaag ben ik op verkenningstocht geweest op de campus. Iedereen vindt het hier enorm koud terwijl ik het heerlijk vind: 21° graden met een lekker zonnetje en een heerlijk briesje. En dan ook nog een prachtige omgeving en niet al te veel mensen, aangezien het vakantie is voor de studenten. Wat wil een mens nog meer!?

Hoewel als ik dan toch iets mag bedenken... Ze hebben een prachtig buiten zwembad (banenbad) tot hun beschikking maar helaas zijn ze even vergeten daar water in te doen. Dat is wel jammer. Ik had me al verheugd op lekker baantjes trekken maar dat zit er voorlopig nog niet in. Althans niet in dat bad.

Verder is nog wel een merkwaardig iets het aanbod van de supermarkt en de winkeltjes. Na 2 uur zoeken had ik de supermarkt eindelijk gevonden en toen ik daar was, was het overgrote deel wat je kon kopen chips, koekjes en drinken. Verder hadden ze nog wat zeepjes, deo's en doekjes maar daar hield het wel een beetje mee op. Een paar verloren mini blikjes groente, en pasta maar dan weer geen saus. En zeker geen glute en lactose vrije producten haha. Het wc papier was ook nergens te vinden (en er is hier niks op de kamer dus dat wordt nog een probleem) en verder was ook de thee was op.

Wat betreft wc papier heb ik al bedacht van de publieke toiletten maar een keer een rol mee te nemen voor nood nu, je moet wat hè! Crisis tijden. Haha.

Verder zijn die mini blikjes groente 10x zo duur dan als je een kant en klare maaltijd bestelde. Probleem is alleen: bijna alles is fastfood. Dus dat wordt duur leven want om nou op fastfood te gaan leven dan kom ik terug als een tonnetje en een vitamine tekort.

Maar ik kan mij haast niet voorstellen dat dit de enige supermarkt is dus morgen ga ik op ontdekkingtocht deel 2.

Verder na lang zoeken ook de International Office gevonden waar een mevrouw die daar werkte (mijn contact daar) mij vriendelijk groetten en mij op weg probeerde te helpen. Ze zou mij een buddy toewijzen die me kommn helpen de weg te laten zien. Echter bleek iedereen met lunchpauze dus zei ik dat ik later anders wel even terug zou komen.

Nu zit ik daarop te wachten in mijn kamer.

Gekke en leuke dingen die mij opvielen vandaag waren:
-Het stoplicht. Ik stond als een toerist een beetje op de plattegrond van wits te kijken toen ik achter mij ineens een heel hard soort van lazer geluid hoorde. Dit bleek dus het startsein van dat het stoplicht op groen zou gaan voor voetgangers.
Ik kan er niks aan doen maar ik moest meteen aan Buzz Lightyear denken. Nou iedere keer als ik een stoplicht zie, zie ik Buzz voor me.
- De mappen in the International Office. Op iedere map stond keurig netjes de naam van het land op: Germany, France, USA, Switzerland, Brazil, Pakistan, etc. Maar Nederland stond als enige aangeduid als: Amsterdam. Haha. Oh en Japan, China en andere Aziatische landen waren allemaal onder Asia geplaatst. Achja denk dat dat de "chillste" manier was.

De vogels hier zijn ook heel bijzonder! Het is net alsof ik in de dierentuin zit wat betreft vogels. Geen idee hoe ze allemaal heten (helaas) maar sommige waren best groot en hadden hele lange poten en snavels! Maar ook kleintjes met prachtige kleuren. Maar helaas waren zij moeilijk op de foto te zetten.

Ik zal toch een aantal foto's van de campus enzo plaatsen bij Foto's.

Nu ben ik dan eindelijk weer klaar met mijn verhaal. Leuke ervaringen tot nu toe maar het is wel allemaal even zoeken.

Heel veel liefs,
Sammie die nu eindelijk in Zuid-Afrika zit!