Nostalgische blik

25 juni 2018

Beste mensen,

Het is bijna zo ver. Mijn laatste week in Nederland, voor dat ik vertrek naar Zuid-Afrika, is ingegaan. Zondag is de grote dag...

Het afscheidproces is nu in zijn volle glorie begonnen: nog even de laatste keer afspreken met vriendinnen en oude herinneringen ophalen, het besef dat dit (voorlopig) de laatste maandag wakker worden in mijn eigen bed was, de laatste keer om je heen kijken in de trein en kunnen genieten van alle heerlijk Hollandse gesprekken over het weer, de kinderen op school of hoe veel goedkoper Ank haar trein (dag)kaartje had gehaald bij de Kruitvat dan haar vriendin (geen grap, de echte gespreksonderwerpen van vanochtend). Onderweg naar school merk ik dat ik met een nostalgische blik om mij heen kijk. Alles valt mij weer op. Ik wordt mij weer enigszins bewust van de kleine dingetjes, de gewoontes bij mijzelf die er stiekem in zijn geslopen en onbewust heel normaal zijn geworden in je dagelijksleven.

Grappig om te voelen dat de dingen, gebruiken en gewootes waar je eerst geen aandacht voor had (en misschien zelfs even geen weet meer van had), je op dit soort momenten ineens juist erg kan gaan waarderen.

Dat er toch kleine dingetjes zijn die maken dat jij op automatische piloot iedere dag van bestemming naar bestemming reist, zonder moeite.

En bij de reis terug naar huis, je minstens één of twee vaagbekende gezichten ziet.
Je de exacte route van het station naar je huis onderhand kan dromen.
En je wanneer je vriendelijk lacht naar de vrouw die naast je plaats neemt in de bus je toch onbewust een gevoel van vertrouwen ervaart.

Niks is vreemd. Je bent in je vertrouwde omgeving. Je kent de omgeving, regels, gebruiken, normen, waarden enzovoort. Alles is "normaal".

Het is alsof ik tijdelijk even een andere bril heb opgezet waardoor ik mijn directe omgeving even anders zie. De bril van de "outsider", die mij weer bewust maakt van ingesleten patronen en typerende situaties.

Dit is één van de dingen die ik zo geweldig vind aan reizen...
Door naar andere plekken te reizen moet je vaak uit je comfortzone stappen. Je komt in aanraking met andere gebruiken en leefwerelden, dat je bewuster maakt van je eigen leefwereld. Het leert je niet alleen wat over anderen maar ook wat over jezelf.
Alleen het besef van weg gaan, maakt al dat ik tijdelijk even anders kijk naar mijn eigen leefwereld.

Uit mijn ervaringen van mijn vorige reizen/uitwisselingen ken ik dit gevoel inmiddels. En toch blijft het iedere keer opnieuw weer voelen als nieuw.
Ik geniet ervan!

Met het enthousiasme voor wat komen gaat en een nu nog warm gevoel van het vertrouwde, kijk ik met een tevreden blik om mij heen.

Ik voel me dankbaar voor alles. De liefde van mijn familie, vriend en vrienden. De vertrouwde Hollandse omgeving waar ik stiekem best van hou. De enigszins vertrouwde mensen om mij heen die ik in het ritme van de dag voorbij zie komen.
Maar toch vooral ook voor het nieuwe. De mogelijkheid om te ontdekken, om nieuwe dingen te mogen zien en ervaren, om tot nieuwe inzichten te mogen komen en om het normale weer even abnormaal aan te laten voelen. Op avontuur in een nieuwe leefwereld.

Laat het avontuur maar beginnen. Laat de battles met mezelf maar beginnen. Want dat is wat het leven zo mooi maakt: nieuwe dingen zien en ervaren, een verrijking!

Lieve mensen ik ga iedereen ontzettend missen! En wil iedereen nu al bedanken voor hun steun.

Maar bovenal wil ik dit keer heel graag delen dat ik er klaar voor ben en heb ik er enorm veel zin in heb.

Let the countdown begin!

Liefs,
Sammie

2 Reacties

  1. Irma:
    25 juni 2018
    Geniet van deze dagen voor je vertrek. Herinneringen verzamelen waar je veel energie uit haalt. Ik ben nu al nieuwsgierig naar je volgende blog.
  2. Marie-José:
    28 juni 2018
    Beetje dubbel gevoel hè..je staat te trappelen van ongeduld..maar híer is het óók 'best fijn' 😉. Wij wensen jou een veilige reis en geniet van al het onbekende😍🤗