In de tussentijd.

Lieve vrienden, familie, kennissen, en vreemden, 

De periode waarin ik nu zit, is erg frustrerend. De examens zijn met het begint van deze maand officieel begonnen. Eén van de 4 vakken heb ik zelfs al afgerond. Nu nog 3 examens te gaan. Ze zijn erg verspreid over de maand, wat aan de ene kant erg handig is, zo dat je genoeg tijd hebt om te kunnen studeren, maar aan de andere kant is het een lange periode om te overbruggen. Aangezien je jezelf niet een maand lang in je kamer kan opsluiten, en je niet elke seconde van de dag bezig kan zijn met studeren. 

Daarbij komt ook nog eens dat de deadline van mijn verblijf hier, steeds dichterbij komt, en dan heb ik het niet alleen over mijn verblijf hier in Zuid-Afrika, maar ook over mijn verblijf hier in mijn kamer op de campus van Wits in het International House. Mijn count-down app vertelt mij iedere dag dat het afscheid dichterbij komt. Het herinnert mij om van iedere seconde te genieten hier, om de inmiddels normale omgeving weer even niet meer zo normaal te vinden en alles goed in mij op te nemen. Dat doe ik nu dan ook regelmatig. Soms iets te veel. Ik kan er niet meer mee stoppen, ik doe extreem mijn best om overal nog zo veel mogelijk van te genieten en er alles uit te halen.

Dat klinkt goed maar het kan soms ook nogal belemmerend werken. Het idee van afscheid wekt veel emoties op. Je wil nog zo veel dingen doen en zien. De plekken waar ik in het begin van mijn komst mijn ogen uit keek, zijn nu langzamerhand de standaard kroeg, dat lekkere restaurant en de plek van ''boodschappen doen'' geworden. Terug kijkend op hoe deze plekken zich tot dit hebben kunnen ontwikkeld, besef ik mij dat er onbewust toch een soort moment van verzadiging is gekomen voor het zoeken naar nieuwe plekken. Nou wil dit natuurlijk niet zeggen dat die nieuwe plekken er niet meer zijn, want dat zou onmogelijk zijn maar de buurten in Johannesburg zijn mij inmiddels redelijk bekend. Ik zou niet willen zeggen dat ik de buurten volledig ken natuurlijk, bij lange na niet, maar bepaalde buurten en plaatsen beginnen een persoonlijke associatie te krijgen, een persoonlijk beeld met dingen die ik daar gedaan heb of de mensen die ik daar ontmoet heb, de indrukken die het op mij heeft achter gelaten heeft, dragen bij aan het gevoel van bekend zijn met bepaalde buurten. 

Fordsburg, de plek met de geweldige Indian Market, met het meisje bij de kleding kraam die mij uitnodigde voor haar 18e verjaardag tijdens ons leuk gesprek toen zij de Henna op mijn arm illustreerde. De plek waar je heerlijk kan eten en waar je soms voor een seconde vergeet dat je je in Zuid-Afrika bevind. De shisha's, tabbouleh's, shoarma 's, biryani's, de geur van de Arabische 7 kruiden: kaneel, koriander, komijn, nootmuskaat, kruidnagel, kardemom, paprika en zwarte peper (waarom het er 8 zijn weet ik ook niet, haha), de mannen in thawb's, en de heerlijk zoete oosterse parfum geuren. 

Braamfontein, de buurt waar wits zich in bevind. Kitcheners en Great Dane als de studenten uitgaanshotspot. De prachtige Nelson Mandela brug die je beter niet te voet over kan gaan, i.v.m. criminele activiteiten. De plek waar de street art alive is. De creativiteit voelbaar en zichtbaar is. De culturele diversiteit zeer hoog is. En een buurt die opkomt voor de mensen, een buurt waar een racistische opmerking van een eigenaar van welk restaurant, club, bar, of ander bedrijf dan ook niet welkom zijn. Een sterke buurt vol passie en kracht.

Rosebank, waar de prachtige art galleries zijn, onder andere The Goodman Gallery en dan daar tegenover als je de straat oversteekt Saigon Susy met dat leuke binnen tuintje waar je kan zitten, de plek waar ik een aantal waardevolle dagen/avonden gehad heb met verschillende vrienden. Dan heb je daar de Rosebank Mall niet te vergeten, de plek waar alles te vinden is. De plek waar voor mij alles begon, de plek waar ik als eerst was buiten de wits campus en braam om. Het is de plek met de supermarkten waar ik de (bijna) wekelijkse boodschappen doe, de plek waar er op zondag de rooftop market is met prachtige handcrafted kunst, vintage kleding en heerlijke etenskraampjes met eten van over de hele wereld. Een redelijk drukke plek met ontspannen etensgelegenheid.

Maboneng, de plek met Arts on Main, een markt met kunst en kleding met een Zuid-Afrikaans tintje. Street art. Een buurt met een kunstzinnige hipster vibe in de straten. De plek met de Living Room, een prachtige rooftop bar/restaurant met uitzicht over de hele stad en veel groen, bloemen en planten om je heen en waar je fenomenale zonsondergangen kunt zien. 

Sandton, de fancy buurt waar alles behoorlijk duur kan zijn. Waar de gated communities zich bevinden, de mega huizen met hoge muren er om heen en bewakingscamera's. Maar ook waar veel mooie maar vaak ook luxe voorzieningen zijn. Hotels, zwembaden, spa's, casino's, golfclubs etc. Ook het iconische Nelson Mandela Square bevindt zich hier. Omringd door een aantal heerlijke en prachtige restaurants, waar van ik er eentje heb mogen proberen. Dit is ook de plek van Montecasio waar ik mijn gok avontuur heb gehad en naar de bioscoop ben geweest. 

Linden, waar mijn zwembad avontuur ons geleid heeft naar Montecasio. De plek waar de luxe woonwijk ineens verdween en langzaam veranderde in een afgelegen dorpse supermarkt en verlate uitziende restaurants. 

Zoo Lake, waar een heerlijk buitenzwembad is. Een prachtig groot park met een meer waar je kan kanovaren. Een park waar in muziek evenementen regelmatig plaatsvinden. Leuke knusse restaurantjes in een straat achter het zwembad die vaak enigszins leeg lijken te blijven. Waarschijnlijk omdat het een minder bekende/populaire plek is dan al het andere dat boven genoemd is. 

New town, waar recent de ontdekking hebben gedaan van een shopping mall die behoorlijk lijkt op die in Rosebank. Een pleintje in het midden met fonteintjes en de restaurants daar omheen. Een ontzettend leuk gedeelte met kleine pop-up stores die eigen gemaakte kleding verkopen met Afrikaanse stoffen en patronen, maar ook vintage kleding en andere innovative leuke producten waren er te vinden. 

Soweto, Johannesburg's town ship, de plek met de twee iconische torens van Zuid-Afrika, de plek waar twee nobelprijs winnaars in dezelfde straat woonde, de plek met het huis van Nelson Mandela maar ook de plek waar armoede en segregatie de pijnlijk zichtbare waarheid worden. De plek waar een klasgenootje woont die mij regelmatig uitnodigde voor een braai, maar helaas niks van is gekomen elke keer. 

De Wits campus, de plek waar ik de afgelopen paar maanden de meeste tijd heb doorgebracht. Een campus die van doolhof langzaam maar zeker veranderde in thuis. Het pijnlijke feit dat het prachtige zwembad op 3 min. loop afstand leeg stond gedurende mijn verblijf hier. De gym die het zwembad moest vervangen en dus deel werd van het hier zijn. Het origins center, een restaurantje dat ik ontdekte waar je heerlijk kan eten en ik veel diepe interessante gesprekken heb gehad en waar het eten niet alleen maar fastfood is zoals in de Matrix (het kantine, supermarkt gedeelte). De plek waar ik een foto shoot heb gedaan voor de wits marketing afdeling in wits kleding met andere geweldige mensen. Waar ik enorm gelachen heb met onze striped pyjama's wits golf T-shirt (dat er niet uit zag). De plek waar elke week wel evenementen waren georganiseerd, van DJ's tot politieke movements, van marketen tot de marketing voor auto merken, Redbullevents en dansshows. En dan natuurlijk de Pig, een studentenkroeg op campus waar we zo nu en dan met een vrienden groep te vinden waren en waar altijd wel iemand te vinden was die je kende. 

Northcliff, de laatste plek op mijn lijstje. Dit is de plek die bekend staat om de sunsets vanaf de Northcliff Hill. Het schijnt prachtig te zijn! Ik ben hier tot nog to niet geweest. Maar misschien bewaar ik deze mooie plek wel om de delen met een heel speciaal persoon die binnenkort ook deze kant op komt: mijn lieve vriend! Want ook deze datum komt steeds dichterbij. Eindelijk, na vele maanden weer samen! Ik kijk er ontzettend naar uit natuurlijk, en ook om mijn leven hier te kunnen delen en te laten zien. 

In de tussen tijd ben ik al aan het nadenken over mijn kamer opruimen, en welke dingen ik wel en niet zal/kan meenemen. Dat voelt zo gek. Tussen het studeren door zoek ik naar Airbnb's en maak ik reisplannen. Eind deze maand (november) moet ik mijn kamer uit zijn. 

Tijd voor Nederland om zich al mentaal voor te gaan bereiden op mijn terugkomst, haha. 
Dit was mijn blog voor nu. 

Liefs, 
Sammie